Na een jaar van plannen, organiseren, dagdromen, oriënteren en betalen vertrok ik zondag 13 juli, om 04:30 uur, vol goede moed voor een weekje Groot Brittannië. Het eerste deel van de reis naar Duinkerken verliep uiterst voorspoedig met geen files, verrassend genoeg geen gezeur bij de douane en vlotte afhandeling van de bootreis richting Dover. Mocht je nog eens met DFDS willen varen, boek dan de “Premium lounge”.
Ook de reis van Dover naar de eerste bestemming Dolgellau in Wales verliep zeer voorspoedig. Bij aankomst m’n tent opgezet en alles ingericht, gereed voor 4 dagen verblijf. Ik had een kampeerplaats met stroom besproken dus was van alle gemakken voorzien.
Mach Loop
Waarom Dolgellau in Wales? In de regio van Dolgellau bevindt zich een gebied waar zowel militaire- als burger-vliegtuigen oefenen in laagvliegen. De veelal militaire vliegtuigen komen dan vaak op ooghoogte door de dalen tussen de bergen brullen. Erg imposant en de laagvliegers staan garant voor spectaculair beeldmateriaal. Geïnspireerd door foto’s en video’s op facebook en youtube plande ik dus mijn eerste deel van de reis naar dit gebied.
Mach Loop dag 1
Vol goede moed vertrok ik maandagochtend in alle vroegte naar de parkeerplaats bij CAD-west en CAD-east. 2 van de meest populairen spots in de Mach Loop. De parkeerplaats was zelfs om 08:30 al redelijk goed gevuld en waarschijnlijk was alleen de regen de reden waarom de parkeerplaats niet geheel vol was. De regen weerhield mij er niet van om de eerste beklimming van CAD-West te gaan doen en met wat regenkleding begon ik aan de berg. Boven gekomen bleek al snel dat mijn trainingsprogramma van dagelijks wandelen, al dan niet met foto-tas, verre van voldoende was. Ook al was de plek waar ik wilde zijn “slechts 495 meter hoog”, de steilheid van de berg, het gladde leisteen en leem maakte de klim een hele uitdaging. Maar ik was er en het lange wachten was begonnen….. in de regen. De berg beklimmen in een t-shirt leek dan een goed idee omdat je door de inspanning wel warm werd, als je stil zit op een stoel en onder je poncho schuilt voor de regen dan daalt de inwendige temperatuur in een rap tempo. Ik kreeg het dus zo koud dat ik niet anders kon dan de berg weer af te dalen, naar de kamping te rijden en warme kleding te halen. Klim nummer 2 was al weer een feit maar met warme kleding was het verblijf op de berg wel een stuk aangenamer.
Het duurde dan ook niet lang of de eerste F35 kwam vrijwel zonder aankondiging door het dal bulderen. Een F35 is op de vliegtuig-trackers niet te traceren en zonder scanner is zijn komst een volledige verrassing. Nog net op tijd wist ik hem vast te leggen voordat hij weer met een rotgang verdween. En weer wachten….
Enkele uren later werden we nog getrakteerd op enkel doorkomsten van een F2000 Eurofighter maar daar bleef het dan wel bij.
Mach Loop dag 2
100% regen, nul procent vliegtuigen….. dus een rondje door de regio. Gestopt in Porthmadog en wat siteseeing gedaan. Leuk om te zien dat hier nog een spoorlijn wordt onderhouden waarop men nog met een stoomtrein rijdt.
Mach Loop dag 3
De vooruitzichten waren zeer gunstig met mooi en droog weer. De dag werd extra leuk door het bezoek van vriend en “partner in crime” Hans Hoekstra. Hans zat op een klein uurtje afstand van de Mach Loop en wilde ook een keer mee. Omdat de weersvooruitzichten goed waren gingen we er van uit dat de parkeerplaats snel vol zou zijn dus besloten we er om 07:30 uur al te zijn. Dat was krap aan net op tijd aangezien we de laatste 2 plekken wisten te bemachtigen. Samen beklommen we andermaal CAD-west, wat nog steeds een hele onderneming was. Eenmaal boven begon wederom het grote wachten.
De meeuw was de enige die voorbij vloog in de ochtend ;-). Even leek het erop dat er helemaal niets voorbij zou komen en een groot aantal mede-spotters was al weer aan de afdaling begonnen. En net op het moment dat je denkt dat het niet meer gaat gebeuren wordt het ineens druk met een F35, wat trainingsvliegtuigen en een aantal F2000 Eurofighters. Daarmee was ook dag drie een succes te noemen.
Mach Loop dag 4
Mijn laatste dag in het mooie Wales. Dat het weer in “een dal verder heel anders kan zijn” werd maar weer eens pijnlijk duidelijk. Aangekomen op de parkeerplaats kon ik het einde van de vallei niet zien door laag hangende bewolking. Opgeven is geen optie dus beklom ik voor de laatste keer de berg en installeerde mezelf op een mooi punt. Maar in plaats van opklaren trok de boel steeds verder dicht en was binnen een half uur het zicht nul. Ik kon de contouren van de berg aan de overkant niet eens meer zien. Ik hield goede hoop maar uiteindelijk was ik om 14:15 nog de enige die op de berg zat en dat was voor mij het moment waarop ik toch maar besloot om de pijp aan Maarten te geven.
Mach Loop conclusion
De Mach Loop…. some love it, most hate it. In de Mach Loop is niets zeker. Er zijn 2 zeer onvoorspelbare factoren namelijk het weer en de vliegtuigen. Het weer is niet te beïnvloeden want de bewolking van dag 4 werd nergens voorspeld. Dat het een hele dagplanning in de war kan gooien is zeer zeker. Maar ook de vliegtuigen of beter gezegd de vliegbewegingen zijn een grote onzekere factor. De vliegbewegingen zijn namelijk nergens terug te vinden, er is geen planning en geen agenda. Je bent volledig aangewezen op de willekeur. Geïnspireerd door foto’s en filmpjes op facebook en youtube….. achteraf lijken het succes-berichten van vaak meerdere samengevoegde dagen.
Ik had eigenlijk maar 1 hele grote wens….. een foto van een F15 Strike Eagle in de Mach Loop. Als ik alles bij elkaar op tel en kijk hoeveel het me gekost heeft had ik die foto beter kunnen kopen want de F15…. die heeft in alle dagen geen bezoekje aan de Mach Loop gebracht.